Τολμάς πάλι μπροστά μου να μιλάς,
ό, τι κι αν έκανα ξεχνάς,
πάντα την πάρτη σου κοιτάς.
Πολλά είναι τα λάθη σου, πολλά,
μα η καρδιά δε συγχωρά
ποτέ τη δεύτερη φορά.
Φύγε απ’ τη ζωή μου, δεν αντέχω άλλο.
Φύγε, κι ούτε κουβέντα να μην πεις.
Φύγε, και στην καρδιά σου, αν μπορείς,
άιντε ν’ απολογηθείς.
Τολμάς πάλι γι’ αγάπη να μιλάς,
όρκους και όνειρα σκορπάς,
μα την καρδιά σου ξεγελάς.
Ξεχνάς, όσα σού έδωσα ξεχνάς,
όπως πονάω δεν πονάς.
Απ’ τη ζωή μου τι ζητάς;
Φύγε απ’ τη ζωή μου, δεν αντέχω άλλο.
Φύγε, κι ούτε κουβέντα να μην πεις.
Φύγε, και στην καρδιά σου, αν μπορείς,
άιντε ν’ απολογηθείς.
|
Tolmás páli brostá mu na milás,
ó, ti ki an ékana ksechnás,
pánta tin párti su kitás.
Pollá ine ta láthi su, pollá,
ma i kardiá de sigchorá
poté ti defteri forá.
Fíge ap’ ti zoí mu, den antécho állo.
Fíge, ki ute kuvénta na min pis.
Fíge, ke stin kardiá su, an boris,
áinte n’ apologithis.
Tolmás páli gi’ agápi na milás,
órkus ke ónira skorpás,
ma tin kardiá su ksegelás.
Ksechnás, ósa su édosa ksechnás,
ópos ponáo den ponás.
Ap’ ti zoí mu ti zitás;
Fíge ap’ ti zoí mu, den antécho állo.
Fíge, ki ute kuvénta na min pis.
Fíge, ke stin kardiá su, an boris,
áinte n’ apologithis.
|