|
Πρέπει να μάθω να ζω
χωρίς το άγγιγμά σου να ζω
χωρίς να ακούω τη φωνή σου στο σπίτι
χωρίς τη ζεστή σου ανάσα στον κρύο μου λαιμό
Να μάθω ξανά
πρέπει να μάθω ξανά
να βλέπω τη δική μου μορφή στον καθρέφτη
και όχι εσένα οδηγίες να δίνεις
να κάνω αυτό που θέλω και δε μ’ αφήνεις
αυτό που θέλω κι εσύ το κρίνεις
αυτό που θέλω
Για μένα
πρέπει να ζήσω για μένα
κι ας βρεθώ στα χαμένα
κι ας βρεθώ στο πουθενά
Για μένα
πρέπει να ζήσω για μένα
και με μάτια κλαμένα
ίσως δω πιο καθαρά
Πρέπει να μάθω να ζω
χωρίς τα φιλιά σου
χωρίς τη ζεστή ανατριχίλα που νιώθω
όταν τα χείλη σου πλησιάζουν τα δικά μου
να φτιάξω μόνη τα όνειρά μου
να μη φοβάμαι τα λάθη καρδιά μου
να μη φοβάμαι
|
Prépi na mátho na zo
chorís to ángigmá su na zo
chorís na akuo ti foní su sto spíti
chorís ti zestí su anása ston krío mu lemó
Na mátho ksaná
prépi na mátho ksaná
na vlépo ti dikí mu morfí ston kathréfti
ke óchi eséna odigies na dínis
na káno aftó pu thélo ke de m’ afínis
aftó pu thélo ki esí to krínis
aftó pu thélo
Gia ména
prépi na zíso gia ména
ki as vrethó sta chaména
ki as vrethó sto puthená
Gia ména
prépi na zíso gia ména
ke me mátia klaména
ísos do pio kathará
Prépi na mátho na zo
chorís ta filiá su
chorís ti zestí anatrichíla pu niótho
ótan ta chili su plisiázun ta diká mu
na ftiákso móni ta ónirá mu
na mi fováme ta láthi kardiá mu
na mi fováme
|
