Ποτέ μου δεν το πίστευα
Πως κάποτε θα λήστευα εσένα
Πως θα ’βλεπαν για πάντοτε
Τα όμορφα τα μάτια σου εμένα
Κι οι φίλοι που ρωτούσανε
Και πίσω μας μιλούσανε, γελούσαν
Ποτέ μου δεν το πίστευα
πως κάποτε θα ήμασταν μαζί
Για πρώτη φορά αυτό μου συμβαίνει
Για πρώτη φορά είναι κάτι τρελό
Για πρώτη φορά είμαι ερωτευμένη αληθινά
Κι ας είναι η πρώτη μου φορά
Τις νύχτες δεν κοιμόμουνα
Και ξύπνια ονειρευμόμουνα εσένα
Και όσοι μου εξηγούσανε τα όνειρα
Δεν πίστευα κανέναν
Κι εκείνα τα χαμόγελα
Που μου ’ριχνες τα βράδια κι απορούσα
Ποτέ μου δεν το πίστευα
Πως κάποτε θα ήμασταν μαζί
|
Poté mu den to písteva
Pos kápote tha lísteva eséna
Pos tha ’vlepan gia pántote
Ta ómorfa ta mátia su eména
Ki i fíli pu rotusane
Ke píso mas milusane, gelusan
Poté mu den to písteva
pos kápote tha ímastan mazí
Gia próti forá aftó mu simveni
Gia próti forá ine káti treló
Gia próti forá ime erotevméni alithiná
Ki as ine i próti mu forá
Tis níchtes den kimómuna
Ke ksípnia onirevmómuna eséna
Ke ósi mu eksigusane ta ónira
Den písteva kanénan
Ki ekina ta chamógela
Pu mu ’richnes ta vrádia ki aporusa
Poté mu den to písteva
Pos kápote tha ímastan mazí
|