Την αγαπώ την αγαπώ
δεν ντρέπομαι να σας το πω
και της αγάπης μου οι πληγές
είναι παράσημα κι αυτές
Γιατί με ειρωνεύεστε
που την θυμάμαι ακόμα
το δένδρο κι αν το κόψουνε
οι ρίζες μένουνε στο χώμα
Την αγαπώ την αγαπώ
δεν ντρέπομαι να σας το πω
Γιατί γελάτε φίλοι μου
που έγινα σκιά της
κι αν δεν φιλάει τα χείλη μου
αυτά μιλούν για τ’ όνομά της
Γιατί με ειρωνεύεστε
που την θυμάμαι ακόμα
το δένδρο κι αν το κόψουνε
οι ρίζες μένουνε στο χώμα
Την αγαπώ την αγαπώ
δεν ντρέπομαι να σας το πω
|
Tin agapó tin agapó
den ntrépome na sas to po
ke tis agápis mu i pligés
ine parásima ki aftés
Giatí me ironeveste
pu tin thimáme akóma
to déndro ki an to kópsune
i rízes ménune sto chóma
Tin agapó tin agapó
den ntrépome na sas to po
Giatí geláte fíli mu
pu égina skiá tis
ki an den filái ta chili mu
aftá milun gia t’ ónomá tis
Giatí me ironeveste
pu tin thimáme akóma
to déndro ki an to kópsune
i rízes ménune sto chóma
Tin agapó tin agapó
den ntrépome na sas to po
|