Εγώ τρελάθηκα,
τι με κοιτάτε κι απορείτε;
Τη λογική σάς άφησα,
στον κόσμο αυτόν
την άκρια εσείς να βρείτε.
Εγώ τρελάθηκα,
πάω και δε γυρίζω.
Τον κόσμο το δικό σας
εγώ σας τον χαρίζω.
Καλύτερα να ’μαι τρελός,
τρελός κι ευτυχισμένος,
παρά να είμαι γνωστικός,
να ’μαι δυστυχισμένος.
Εγώ τρελάθηκα,
άστε με τώρα μόνο.
Δε θα ξαναγυρίσω πια
στου γνωστικού τον πόνο.
Καλύτερα να ’μαι τρελός,
τρελός κι ευτυχισμένος
παρά να είμαι γνωστικός,
να ’μαι δυστυχισμένος.
|
Egó treláthika,
ti me kitáte ki aporite;
Ti logikí sás áfisa,
ston kósmo aftón
tin ákria esis na vrite.
Egó treláthika,
páo ke de girízo.
Ton kósmo to dikó sas
egó sas ton charízo.
Kalítera na ’me trelós,
trelós ki eftichisménos,
pará na ime gnostikós,
na ’me distichisménos.
Egó treláthika,
áste me tóra móno.
De tha ksanagiríso pia
stu gnostiku ton póno.
Kalítera na ’me trelós,
trelós ki eftichisménos
pará na ime gnostikós,
na ’me distichisménos.
|