Μια αλεπουδίτσα
μια μικρή κουκλίτσα
είχε μια βαλίτσα
μ’ εκατό κλειδιά
Άνοιγε τις πόρτες
σαν τους συνωμότες
κυνηγούσε κότες
κι όμορφα παιδιά
Βρε αλεπουδίτσα
βρε κυρά Μαρίτσα
θα σηκώσω βίτσα
και θα φας ξυλιές
άμα μπαίνεις έτσι
μέσα στο κοτέτσι
και μου κάνεις ζαβολιές
Μια αλεπουδίτσα
μια σαχλαμαρίτσα
έφερνε βολτίτσα
και γυροβολιά
Λιώνανε τ’ αγόρια
απ’ τη στεναχώρια
τρέμαν τα κοκόρια
κι όλα τα πουλιά
Βρε αλεπουδίτσα
βρε κυρά Μαρίτσα
άσε τα καπρίτσια
και την πονηριά
Πρόσεξε μπαμπέσα
μη σε κλείσω μέσα
και σου βάλω σιδεριά
Βρε αλεπουδάκι
βρε χρυσό παιδάκι
ένα τραγουδάκι
σου ‘γραψα κι εγώ
για να με θυμάσαι
όταν θα κοιμάσαι
όμορφη κυρά Μαργώ
|
Mia alepudítsa
mia mikrí kuklítsa
iche mia valítsa
m’ ekató klidiá
Άnige tis pórtes
san tus sinomótes
kiniguse kótes
ki ómorfa pediá
Ore alepudítsa
vre kirá Marítsa
tha sikóso vítsa
ke tha fas ksiliés
áma benis étsi
mésa sto kotétsi
ke mu kánis zavoliés
Mia alepudítsa
mia sachlamarítsa
éferne voltítsa
ke girovoliá
Liónane t’ agória
ap’ ti stenachória
tréman ta kokória
ki óla ta puliá
Ore alepudítsa
vre kirá Marítsa
áse ta kaprítsia
ke tin poniriá
Prósekse babésa
mi se kliso mésa
ke su válo sideriá
Ore alepudáki
vre chrisó pedáki
éna tragudáki
su ‘grapsa ki egó
gia na me thimáse
ótan tha kimáse
ómorfi kirá Margó
|