Ήθελες να φαίνεται ότι μ’ αγαπάς
κάπως έτσι υφαίνεται η ταλαιπωρία,
το βλαστάρι δένεται μήπως κι ο βοριάς,
αν αντέχει η ρίζα του έχει αγωνία.
Κι όλα αυτά σε μία γλάστρα
πίσω από ένα κάγκελο,
σαν ψηλά μου πέφτουν τ’ άστρα
είπα στον Αρχάγγελο.
Κι όλα αυτά που αντί για χώμα
την καρδιά μου έβαλα,
δεν στο πίστευα το στόμα,
στα φιλιά σου αμφέβαλα.
Ήθελες να φαίνεται ότι θα ‘μαι εγώ
η αρχή το τέλος σου κι όλη η ζωή σου,
το λουλούδι ως φαίνεται μήπως με καιρό
τώρα με το δάκρυ σου θα του πουν ποτίσου.
Κι όλα αυτά σε μία γλάστρα
πίσω από ένα κάγκελο,
σαν ψηλά μου πέφτουν τ’ άστρα
είπα στον Αρχάγγελο.
Κι όλα αυτά που αντί για χώμα
την καρδιά μου έβαλα,
δεν στο πίστευα το στόμα,
στα φιλιά σου αμφέβαλα.
|
Ήtheles na fenete óti m’ agapás
kápos étsi ifenete i taleporía,
to vlastári dénete mípos ki o voriás,
an antéchi i ríza tu échi agonía.
Ki óla aftá se mía glástra
píso apó éna kágkelo,
san psilá mu péftun t’ ástra
ipa ston Archángelo.
Ki óla aftá pu antí gia chóma
tin kardiá mu évala,
den sto písteva to stóma,
sta filiá su amfévala.
Ήtheles na fenete óti tha ‘me egó
i archí to télos su ki óli i zoí su,
to luludi os fenete mípos me keró
tóra me to dákri su tha tu pun potísu.
Ki óla aftá se mía glástra
píso apó éna kágkelo,
san psilá mu péftun t’ ástra
ipa ston Archángelo.
Ki óla aftá pu antí gia chóma
tin kardiá mu évala,
den sto písteva to stóma,
sta filiá su amfévala.
|