|
Μη κλείνεις το παράθυρο ξανά κυρα Κατίνα
τ’ απόγεμα θα ‘ρθούνε όπως και τότε τα παιδιά
ο Λάκης, ο Κυριάκος, η Ευτέρπη, η Ασημίνα,
θα ανθίσει σαν γαρίφαλο και πάλι η βραδιά.
Θα παίξουν πάλι πρωτελιά στη γκρίζα λαμαρίνα
στον φράχτη μας θ’ ανέβουνε την τσιμεντοποδιά,
μη κλείνεις το παράθυρο ξανά κυρα Κατίνα
τ’ απόγεμα θα ‘ρθούνε όπως και τότε τα παιδιά.
Από την Κέρκυρα ως τη Ραφήνα
κι απ’ τη Μακρόνησο στην Ικαριά
καλή αντάμωση κυρα Κατίνα,
καλή αντάμωση στην ξαστεριά.
Μη κλαις κυρα Κατίνα και θα ‘ρθούνε χελιδόνια
την άνοιξη να ανοίξουνε για πάντα στην καρδιά
θα γύρουν απ’ την γλύκα τους στη νύχτα τα μπαλκόνια
θα αστράψει απ’ τη λαχτάρα η παλιά μας γειτονιά.
Θα λιώσουνε για μια βραδιά τα σκούρα εκείνα χρόνια
θα κάνουμε μες στο όνειρο κι εμείς για αλλού πανιά,
μη κλαις κυρα Κατίνα και θα ‘ρθούνε χελιδόνια
την άνοιξη να ανοίξουνε για πάντα στην καρδιά.
Από την Κέρκυρα ως τη Ραφήνα
κι απ’ τη Μακρόνησο στην Ικαριά
καλή αντάμωση κυρα Κατίνα,
καλή αντάμωση στην ξαστεριά.
|
Mi klinis to paráthiro ksaná kira Katína
t’ apógema tha ‘rthune ópos ke tóte ta pediá
o Lákis, o Kiriákos, i Eftérpi, i Asimína,
tha anthísi san garífalo ke páli i vradiá.
Tha peksun páli proteliá sti gkríza lamarína
ston fráchti mas th’ anévune tin tsimentopodiá,
mi klinis to paráthiro ksaná kira Katína
t’ apógema tha ‘rthune ópos ke tóte ta pediá.
Apó tin Kérkira os ti Rafína
ki ap’ ti Makróniso stin Ikariá
kalí antámosi kira Katína,
kalí antámosi stin ksasteriá.
Mi kles kira Katína ke tha ‘rthune chelidónia
tin ániksi na aniksune gia pánta stin kardiá
tha girun ap’ tin glíka tus sti níchta ta balkónia
tha astrápsi ap’ ti lachtára i paliá mas gitoniá.
Tha liósune gia mia vradiá ta skura ekina chrónia
tha kánume mes sto óniro ki emis gia allu paniá,
mi kles kira Katína ke tha ‘rthune chelidónia
tin ániksi na aniksune gia pánta stin kardiá.
Apó tin Kérkira os ti Rafína
ki ap’ ti Makróniso stin Ikariá
kalí antámosi kira Katína,
kalí antámosi stin ksasteriá.
|
