Αλλάχου έκμπερ στο τζαμί, ο Ναχμάν στη συναγωγή
Του Χότζα τον αλαλαγμό τον παίρνει για συναγερμό
Σαλάμ αλέγκουμ φάχτα ρουχ, έντρομοι η Ρουθ και ο Μπαρούχ
Περνούν μπροστά απ’ τον Ισμαήλ, δεν είναι για όλους το Ισραήλ.
Γιαρουσαλαίμ, Ιερουσαλήμ, Γιαχβέ Θεέ και Γιαραμπίμ,
Σαν τα ιμάτια του Χριστού, κομμάτια η πόλη του Σταυρού.
Βραδιάζει στην Γερουσαλήμ, η ιστορία στο αμήν
Στο καταπέτασμα ρωγμή ανοίγει βγαίνουν οι νεκροί
Και προχωρούνε σιωπηλά, εκεί που ανθίζει η πασχαλιά
Στους κλώνους της λευκό αρνί βελάζει τώρα τη Λαμπρή.
Γιαρουσαλαίμ, Ιερουσαλήμ, Γιαχβέ Θεέ και Γιαραμπίμ,
Σαν τα ιμάτια του Χριστού, κομμάτια η πόλη του Σταυρού.
|
Alláchu ékber sto tzamí, o Nachmán sti sinagogí
Tu Chótza ton alalagmó ton perni gia sinagermó
Salám alégkum fáchta ruch, éntromi i Ruth ke o Baruch
Pernun brostá ap’ ton Ismaíl, den ine gia ólus to Israíl.
Giarusalem, Ierusalím, Giachvé Theé ke Giarabím,
San ta imátia tu Christu, kommátia i póli tu Stavru.
Oradiázi stin Gerusalím, i istoría sto amín
Sto katapétasma rogmí anigi vgenun i nekri
Ke prochorune siopilá, eki pu anthízi i paschaliá
Stus klónus tis lefkó arní velázi tóra ti Labrí.
Giarusalem, Ierusalím, Giachvé Theé ke Giarabím,
San ta imátia tu Christu, kommátia i póli tu Stavru.
|