Η πολιτεία βαθιά κοιμάται
κι όλα τα πάθη της μαζί
καινούργια μέρα θα ξημερώσει
χαρές και λύπες θα μας φορτώσει
κι έτσι διαβαίνει η ζωή
Και το ρολόι μετρά τον χρόνο
κάθε του χτύπος συμφορά
κι έρχεται μια στιγμή μοιραία
που κάποιος φεύγει απ’την παρέα
και λιγοστεύει η χαρά
Το πανηγύρι δεν τελειώνει
τέλος δεν έχει κι ο καημός
κι εμείς πιασμένοι χέρι με χέρι
που να ‘ναι άραγε κανείς δεν ξέρει
ο τελευταίος μας σταθμός
|
I politia vathiá kimáte
ki óla ta páthi tis mazí
kenurgia méra tha ksimerósi
charés ke lípes tha mas fortósi
ki étsi diaveni i zoí
Ke to rolói metrá ton chróno
káthe tu chtípos simforá
ki érchete mia stigmí mirea
pu kápios fevgi ap’tin paréa
ke ligostevi i chará
To panigiri den telióni
télos den échi ki o kaimós
ki emis piasméni chéri me chéri
pu na ‘ne árage kanis den kséri
o telefteos mas stathmós
|