|
Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά
βάψαν τα πανιά τους μαύρα
τα κατάρτια τους μαβιά
Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
Πού να βρίσκεται ο πατέρας
ψάχνει η μάνα για παιδιά
μας εσκόρπισε ο αγέρας
σ’ άλλη γη σ’ άλλη στεριά
Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
|
Páne ki érchonte karávia
fortoména prosfigiá
vápsan ta paniá tus mavra
ta katártia tus maviá
Se pia pétra se pio chóma
na rizósis tóra pia
ki ap’ to thánato akóma
pio pikrí ise prosfigiá
Pu na vrískete o patéras
psáchni i mána gia pediá
mas eskórpise o agéras
s’ álli gi s’ álli steriá
Se pia pétra se pio chóma
na rizósis tóra pia
ki ap’ to thánato akóma
pio pikrí ise prosfigiá
|
