Στου φεγγαριού την οροφή
η ανάσα μου ηχογραφεί
τραγούδι λυπημένο
αδύνατη επιστροφή
το παρελθόν μου μιλημένο
το μέλλον περιμένω.
Η ζωή μου μια ιδέα
που τη νόμιζα σπουδαία
έκανα ετοιμασίες
πέρναγα δοκιμασίες
και ο χρόνος δολοφόνος
κάνει κέφι που με τρέχει
τα αισθήματα αμοιβαία
η καρδιά μου υπερέχει.
Στου φεγγαριού μου την εικόνα
μ’ όλα τ’ αστέρια δακρυγόνα
τα μάτια μου αντέχουν
τα όνειρά μου στον αγώνα
απ’ τη ζωή μου πόσο απέχουν
τα χρόνια μου πως τρέχουν.
|
Stu fengariu tin orofí
i anása mu ichografi
tragudi lipiméno
adínati epistrofí
to parelthón mu miliméno
to méllon periméno.
I zoí mu mia idéa
pu ti nómiza spudea
ékana etimasíes
pérnaga dokimasíes
ke o chrónos dolofónos
káni kéfi pu me tréchi
ta esthímata amivea
i kardiá mu iperéchi.
Stu fengariu mu tin ikóna
m’ óla t’ astéria dakrigóna
ta mátia mu antéchun
ta ónirá mu ston agóna
ap’ ti zoí mu póso apéchun
ta chrónia mu pos tréchun.
|