Σημαδεμένη και προδομένη
έμεινε πάντα η δική μας η γενιά.
Μας βρήκαν μπόρες, δύσκολες ώρες
κι ούτε λυχνάρι,
ούτε φως στη σκοτεινιά.
Ω, ήρθατε σαν κύματα,
ω, θύμησες παλιές.
Ω, πάνω από συντρίμματα,
ω, κι άδειες αγκαλιές.
Ξεκληρισμένα και πικραμένα
μείνανε πάντα
της γενιάς μου τα παιδιά.
Κάντε κουράγιο κι απ’ το ναυάγιο
κάπου θα βρούμε
της χαράς την αμμουδιά.
|
Simademéni ke prodoméni
émine pánta i dikí mas i geniá.
Mas vríkan bóres, dískoles óres
ki ute lichnári,
ute fos sti skotiniá.
O, írthate san kímata,
o, thímises paliés.
O, páno apó sintrímmata,
o, ki ádies agkaliés.
Kseklirisména ke pikraména
minane pánta
tis geniás mu ta pediá.
Kánte kurágio ki ap’ to nafágio
kápu tha vrume
tis charás tin ammudiá.
|