Ήθελα να σ’ αντάμωνα τυχαία
να σε ρωτήσω τώρα πώς περνάς
αν η ζωή σου είναι πιο ωραία
τώρα που μ’ έναν άλλονε γυρνάς
Είμαι τρελός που ακόμα σε ρωτάω
είμαι τρελός που ακόμα σ’ αγαπώ
και μια ζωή για χάρη σου σκορπάω
χωρίς ν’ ακούσω ένα ευχαριστώ
Ήθελα να σε κοίταζα στα μάτια
μήπως και δω του άλλου τη μορφή
να πάρω της καρδιάς μου τα κομμάτια
να νιώσω πως δεν έχει επιστροφή
Είμαι τρελός που ακόμα σε ρωτάω
είμαι τρελός που ακόμα σ’ αγαπώ
και μια ζωή για χάρη σου σκορπάω
χωρίς ν’ ακούσω ένα ευχαριστώ
|
Ήthela na s’ antámona tichea
na se rotíso tóra pós pernás
an i zoí su ine pio orea
tóra pu m’ énan állone girnás
Ime trelós pu akóma se rotáo
ime trelós pu akóma s’ agapó
ke mia zoí gia chári su skorpáo
chorís n’ akuso éna efcharistó
Ήthela na se kitaza sta mátia
mípos ke do tu állu ti morfí
na páro tis kardiás mu ta kommátia
na nióso pos den échi epistrofí
Ime trelós pu akóma se rotáo
ime trelós pu akóma s’ agapó
ke mia zoí gia chári su skorpáo
chorís n’ akuso éna efcharistó
|