Γιατί στα μάτια με κοιτάς
και μ’ αγωνία με ρωτάς
αν είμαι εκείνος που αγαπάς
ή κάποιος ξένος
Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
το μέλλον βγαίνει απ’το παρόν
είμαι και θα’μαι της καρδιάς σου ο αγαπημένος
Δεν είμαι ο φίλος μιας βραδιάς
που θα με πάρει ο βοριάς
και πίκρα μόνο απ’τα φιλιά μου
θα σου μείνει
Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
το μέλλον βγαίνει απ’ το παρόν
έχω αράξει στης καρδιάς σου τη γαλήνη
Γιατί τα βράδια που αργώ
όταν με μια παρέα βγω
έξω στην πόρτα φοβισμένη με προσμένεις
Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
κοιμήσου ήσυχη λοιπόν
είσαι η αγάπη μου δεν το καταλαβαίνεις
|
Giatí sta mátia me kitás
ke m’ agonía me rotás
an ime ekinos pu agapás
í kápios ksénos
Ki an écho kápio parelthón
to méllon vgeni ap’to parón
ime ke tha’me tis kardiás su o agapiménos
Den ime o fílos mias vradiás
pu tha me pári o voriás
ke píkra móno ap’ta filiá mu
tha su mini
Ki an écho kápio parelthón
to méllon vgeni ap’ to parón
écho aráksi stis kardiás su ti galíni
Giatí ta vrádia pu argó
ótan me mia paréa vgo
ékso stin pórta fovisméni me prosménis
Ki an écho kápio parelthón
kimísu ísichi lipón
ise i agápi mu den to katalavenis
|