Έκλεισα τις κλειδαριές
που ‘χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου
Κι είπα εκατό φορές
πως κανένας δε θα μπει μες στη ζωή μου
Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς…
κι έτσι είχα φωνάξει, πριν να μ’ αρνηθείς…
Και σ’ ελευθερώνω και κλειδώνομαι…
ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι…
Έκλεισα τις κλειδαριές
και κανένας άλλος μέσα μου δε θα ‘ρθει
Θα μετράω τις πληγές
έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη
Κι είν’ η θύμησή σου, το κρεβάτι μου…
είσαι τ’ όνειρό μου κι η απάτη μου…
Και σ’ ελευθερώνω και κλειδώνομαι…
ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι…
Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές
και σπας τις κλειδαριές,
τι ξέρεις από φόβο;
Δειλά και ύπουλα γλιστράς,
καθρέφτες δεν κοιτάς…
Εσύ δεν ξέρεις ν’ αγαπάς!
Έκλεισα τις κλειδαριές
Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία.
Της ελπίδας οι φωνές
δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία
Ό,τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ…
Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί…
Και σ’ ελευθερώνω και κλειδώνομαι…
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι.
|
Έklisa tis klidariés
pu ‘cha afísi sto kormí ke stin psichí mu
Ki ipa ekató forés
pos kanénas de tha bi mes sti zoí mu
An esí den érthis, mi fani kanis…
ki étsi icha fonáksi, prin na m’ arnithis…
Ke s’ eleftheróno ke klidónome…
í étsi tha zíso í skotónome…
Έklisa tis klidariés
ke kanénas állos mésa mu de tha ‘rthi
Tha metráo tis pligés
étsi pia eksargirónonte ta láthi
Ki in’ i thímisí su, to kreváti mu…
ise t’ óniró mu ki i apáti mu…
Ke s’ eleftheróno ke klidónome…
í étsi tha zíso í skotónome…
Ki esí pu ríchnis tis zariés
ke spas tis klidariés,
ti kséris apó fóvo;
Dilá ke ípula glistrás,
kathréftes den kitás…
Esí den kséris n’ agapás!
Έklisa tis klidariés
Pio kontá mu tha se férni i apusía.
Tis elpídas i fonés
dínune ke sti siopí su álli aksía
Ό,ti megalóni mésa mu ise esí…
Den kitáo, se vlépo, se rotáo giatí…
Ke s’ eleftheróno ke klidónome…
Ή étsi tha zíso í skotónome.
|