Κοίτα μια νύχτα
έξω που κάνει
κι ό,τι κι αν λέμε
κάπου μας πιάνει
Δες φεγγάρια
δες μπαλκόνια
και ζευγάρια
που’ναι χρόνια μαζί
Μάτια μου η Ελλάδα
την πάει τη φεγγαράδα
κι αν είσαι και ξενύχτης
σε πάει και μια βαρκάδα
Μάτια μου, η Ελλάδα
το λέει για φιλενάδα
μου το’παν κι οι θεοί της
τους είχε δωδεκάδα
Κοίτα μια νύχτα
έξω που αντέχει
κι ό,τι κι αν παίζει
πάντα κόσμο θα έχει
Βάλε κι αστέρια
Βάλε και πρίμα
κι άσε τα χέρια
να’χουν το κύμα κορμί
Μάτια μου η Ελλάδα
την πάει τη φεγγαράδα
κι αν είσαι και ξενύχτης
σε πάει και μια βαρκάδα
Μάτια μου, η Ελλάδα
το λέει για φιλενάδα
μου το’παν κι οι θεοί της
τους είχε δωδεκάδα
|
Kita mia níchta
ékso pu káni
ki ó,ti ki an léme
kápu mas piáni
Des fengária
des balkónia
ke zevgária
pu’ne chrónia mazí
Mátia mu i Elláda
tin pái ti fengaráda
ki an ise ke kseníchtis
se pái ke mia varkáda
Mátia mu, i Elláda
to léi gia filenáda
mu to’pan ki i thei tis
tus iche dodekáda
Kita mia níchta
ékso pu antéchi
ki ó,ti ki an pezi
pánta kósmo tha échi
Oále ki astéria
Oále ke príma
ki áse ta chéria
na’chun to kíma kormí
Mátia mu i Elláda
tin pái ti fengaráda
ki an ise ke kseníchtis
se pái ke mia varkáda
Mátia mu, i Elláda
to léi gia filenáda
mu to’pan ki i thei tis
tus iche dodekáda
|