Θα βρω μπογιά και μια βραδιά θα ξεκινήσω
σ’ όλους τους τοίχους για να γράψω “σ’ αγαπώ”
μπας και την πόλη που κοιμάται την ξυπνήσω
μπας και τη μάθω να σφυρίζει ένα σκοπό…
Κυρ’ αστυνόμε μου σου δείχνω τα χαρτιά μου
έχω ταυτότητα μια ελεύθερη καρδιά
απολυτήριο στρατού η αγκαλιά μου
κι όλη η ζωή μου ένα γέλιο απ’ τα παιδιά.
Θα βρω μπογιά κι ένα τετράδιο με στιχάκια
για μαύρα μάτια και για κόκκινα φιλιά
μπας κι όλοι εμείς τα κουρδισμένα ανθρωπάκια
ξεκουρδιστούμε και βρεθούμε αγκαλιά…
Κυρ’ αστυνόμε μου σου δείχνω τα χαρτιά μου
έχω ταυτότητα μια ελεύθερη καρδιά
απολυτήριο στρατού η αγκαλιά μου
κι όλη η ζωή μου ένα γέλιο απ’ τα παιδιά.
|
Tha vro bogiá ke mia vradiá tha ksekiníso
s’ ólus tus tichus gia na grápso “s’ agapó”
bas ke tin póli pu kimáte tin ksipníso
bas ke ti mátho na sfirízi éna skopó…
Kir’ astinóme mu su dichno ta chartiá mu
écho taftótita mia eleftheri kardiá
apolitírio stratu i agkaliá mu
ki óli i zoí mu éna gélio ap’ ta pediá.
Tha vro bogiá ki éna tetrádio me stichákia
gia mavra mátia ke gia kókkina filiá
bas ki óli emis ta kurdisména anthropákia
ksekurdistume ke vrethume agkaliá…
Kir’ astinóme mu su dichno ta chartiá mu
écho taftótita mia eleftheri kardiá
apolitírio stratu i agkaliá mu
ki óli i zoí mu éna gélio ap’ ta pediá.
|