Ξαφνικά ξαφνικά είδα φως
Κι απ’ το τζάκι να βγαίνει καπνός
Στο σπιτάκι μας το ρημαγμένο
Ξαφνικά εντελώς ξαφνικά
Ξαναήρθατε μάτια γλυκά
Κι είδα πάλι τον κήπο ανθισμένο
Ξαφνικά μου είχες φύγει
Κι ήρθες πάλι ξαφνικά
Το κατάλαβες πως λίγοι
Αγαπούν πραγματικά
Και στο σπίτι που γέμισε φως
Σου μιλώ σου γελώ σαν τρελός
Μια βραδιά είχες φύγει μακριά
Κι είχαν μπλέξει οι αράχνες φωλιά
Στο σαλόνι στον τοίχο στην πόρτα
Όμως τώρα που ήρθες εσύ
Το ρολόι θα πάρει ζωή
Να χτυπάει σ’ αγαπώ σαν και πρώτα
|
Ksafniká ksafniká ida fos
Ki ap’ to tzáki na vgeni kapnós
Sto spitáki mas to rimagméno
Ksafniká entelós ksafniká
Ksanaírthate mátia gliká
Ki ida páli ton kípo anthisméno
Ksafniká mu iches fígi
Ki írthes páli ksafniká
To katálaves pos lígi
Agapun pragmatiká
Ke sto spíti pu gémise fos
Su miló su geló san trelós
Mia vradiá iches fígi makriá
Ki ichan bléksi i aráchnes foliá
Sto salóni ston ticho stin pórta
Όmos tóra pu írthes esí
To rolói tha pári zoí
Na chtipái s’ agapó san ke próta
|