|
Όπου να γυρίσω ξένα μάτια
δάχτυλα που στάζουν παγωνιά.
Έγιν’ η καρδιά χίλια κομμάτια
απ’ τη βραδιά που άνοιξες πανιά.
Όπου να γυρίσω ξένα μάτια,
πέτρινες οι πόρτες που χτυπώ.
Έκλεισες της γης τα μονοπάτια.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Σαν τρελός σε ζητώ
κάθε βήμα κι αναφιλητό.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ
είμ’ η δίψα κι είσαι το νερό.
Όνειρα στην άμμο σωριασμένα
κι όλα τα παράθυρα κλειστά.
Τίποτα δεν άφησες για μένα
απ’ τη βραδιά που ζούμε χωριστά.
Όνειρα στην άμμο ρημαγμένα
κι όλη μου η ζωή χωρίς σκοπό.
Λέω με τα χείλη ματωμένα:
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
|
Όpu na giríso kséna mátia
dáchtila pu stázun pagoniá.
Έgin’ i kardiá chília kommátia
ap’ ti vradiá pu ánikses paniá.
Όpu na giríso kséna mátia,
pétrines i pórtes pu chtipó.
Έklises tis gis ta monopátia.
S’ agapó, s’ agapó, s’ agapó.
San trelós se zitó
káthe víma ki anafilitó.
Den boró, den boró
im’ i dípsa ki ise to neró.
Όnira stin ámmo soriasména
ki óla ta paráthira klistá.
Típota den áfises gia ména
ap’ ti vradiá pu zume choristá.
Όnira stin ámmo rimagména
ki óli mu i zoí chorís skopó.
Léo me ta chili matoména:
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó.
|
