|
Ξεχνάμε άνθρωποι είμαστε ξεχνάμε
σπάνια πίσω μας κοιτάμε
τα πάντα ο χρόνος ξεπερνά
Ξεχνάμε ό, τι μας πόνεσε ξεχνάμε
κι απ’ το μηδέν ξαναρχινάμε
για να πονέσουμε ξανά
Θυμάμαι που ορκιστήκαμε θυμάμαι
πως θ’ αγαπιόμαστε θυμάμαι
κι άλλα πολλά κι άλλα πολλά
αλλά ξεχνάμε άνθρωποι είμαστε ξεχνάμε
σπάνια πίσω μας κοιτάμε
τα πάντα ο χρόνος ξεπερνά
Ξεχνάμε άνθρωποι είμαστε ξεχνάμε
και τη σελίδα μας γυρνάμε
απ’ το βιβλίο της ζωής
Ξεχνάμε αχ πόσο εύκολα ξεχνάμε
και τα φτερά ξανακολλάμε
για να πετάξουμε θαρρείς
Θυμάμαι που ορκιστήκαμε θυμάμαι
πως θ’ αγαπιόμαστε θυμάμαι
κι άλλα πολλά κι άλλα πολλά
αλλά ξεχνάμε άνθρωποι είμαστε ξεχνάμε
σπάνια πίσω μας κοιτάμε
τα πάντα ο χρόνος ξεπερνά
|
Ksechnáme ánthropi imaste ksechnáme
spánia píso mas kitáme
ta pánta o chrónos kseperná
Ksechnáme ó, ti mas pónese ksechnáme
ki ap’ to midén ksanarchináme
gia na ponésume ksaná
Thimáme pu orkistíkame thimáme
pos th’ agapiómaste thimáme
ki álla pollá ki álla pollá
allá ksechnáme ánthropi imaste ksechnáme
spánia píso mas kitáme
ta pánta o chrónos kseperná
Ksechnáme ánthropi imaste ksechnáme
ke ti selída mas girnáme
ap’ to vivlío tis zoís
Ksechnáme ach póso efkola ksechnáme
ke ta fterá ksanakolláme
gia na petáksume tharris
Thimáme pu orkistíkame thimáme
pos th’ agapiómaste thimáme
ki álla pollá ki álla pollá
allá ksechnáme ánthropi imaste ksechnáme
spánia píso mas kitáme
ta pánta o chrónos kseperná
|
