Μάθημα δεν έχει η πρώτη
στην πλατεία τα παιδιά
το παράπονο του Φώτη
περιμένει στη γωνιά…καρδιά μου
Πιγκουίνοι και παλιάτσοι
χίλια ξωτικά πουλιά
μπάρμπα, μπάρμπα σου `δωκα ένα φράγκο
δώ’ μ’ κι εμένα μπάρμπα, μη μου κλέβεις τα μισά…
Ένα σακάκι, Κυριακή, μια γόβα, ένα σκαρπίνι
κι ένα μπακούρι στο “λ’ αμούρ” που τον καφέ του πίνει
Ένα μπαλόνι, Κυριακή, στην έρημο της Σίβα
σαν έργο με τον Κακαβά και τη Χριστίνα Σίλβα
Που να’ μπάρμπα τα αραπάκια, πού ’ναι ο Κόκκινος στρατός
που `ναι τα πατριωτάκια, πού `ναι ο Εγγλέζος ο φρουρός;
Χρόνια φεύγουν, χρόνια πάνε
χρόνια που γεννάνε τούτο το τελάλημα
Χρόνια σαν μαλλί παστέλι, στα μισά εντέλει γίνεται το διάλειμμα.
|
Máthima den échi i próti
stin platia ta pediá
to parápono tu Fóti
periméni sti goniá…kardiá mu
Pigkuíni ke paliátsi
chília ksotiká puliá
bárba, bárba su `doka éna frágko
dó’ m’ ki eména bárba, mi mu klévis ta misá…
Έna sakáki, Kiriakí, mia góva, éna skarpíni
ki éna bakuri sto “l’ amur” pu ton kafé tu píni
Έna balóni, Kiriakí, stin érimo tis Síva
san érgo me ton Kakavá ke ti Christína Sílva
Pu na’ bárba ta arapákia, pu ’ne o Kókkinos stratós
pu `ne ta patriotákia, pu `ne o Englézos o frurós;
Chrónia fevgun, chrónia páne
chrónia pu gennáne tuto to telálima
Chrónia san mallí pastéli, sta misá entéli ginete to diálimma.
|