|
Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο
το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα
σφίξε τώρα ζευγάρια την ηχώ με τον ήχο
στρώσε στέρεο το βήμα στράταν ίσια περπάτα
μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει
που ζητά δεξιοσύνη και καλό χαλινάρι
Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει
τέτοια σκότεινη ώρα που τα στήθια σου πνίγει
λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ’ αλλάζει
στο καλύτερο πάντα σαν η αγκούσα θα φύγει
γιατί αυτοί θε να φύγουν πες πως κιόλας κινάνε
μα όλα τ’ άλλα θα μείνουν και δικά μας θε να `ναι
Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ’ το κάθε λιθάρι
απ’ το χώμα απ’ το δέντρο το νερό και τ’ αγέρι
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει
η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ’ το καθένα
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα
Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ’ τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
κι η γλυκιά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη
Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι
|
Άse pléon foní mu ton anémelo stícho
to methísi su dése ke ti flóga su kráta
sfíkse tóra zevgária tin ichó me ton ícho
stróse stéreo to víma strátan ísia perpáta
megalófonos ímnos sto farí tu as se pári
pu zitá deksiosíni ke kaló chalinári
Ki as min pun pos tragudi san ki aftó den teriázi
tétia skótini óra pu ta stíthia su pnígi
léo ekino pu méni ke pu móno th’ allázi
sto kalítero pánta san i agkusa tha fígi
giatí afti the na fígun pes pos kiólas kináne
ma óla t’ álla tha minun ke diká mas the na `ne
Όchi esás de sas théli tuti i gi de sas kséri
óla edó ine diká mas ti ap’ to káthe lithári
ap’ to chóma ap’ to déntro to neró ke t’ agéri
to kormí mas mia stála gia na gini échi pári
i psichí mas epíre mia pnoí ap’ to kathéna
óla edó ine diká mas ma gia sas óla kséna
Giatí esis iste kséni ki ósa vágia an kratáte
tuti i gi den puliéte den tis gineste fíli
i patrída ine mána échi mními thimáte
ap’ ton ágio tis kórfo pia vizáksane chili
ki i glikiá mas i Kípros ítan ine tha méni
gia ta tékna tis mána ma gia sas pánta kséni
Logariásate láthos me to nu sas ebóri
de metriéte patrída lefteriá me ton píchi
ki an mikrós ine o tópos ke to théli ke bori
ton asíkoto vrácho na ton fái me to níchi
Tuti i dípsa de svíni tuti i máchi de pafi
chília chrónia an perásun den pethenume sklávi
|
