Δεν έχω σπίτι πίσω για να ‘ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
|
Den écho spíti píso gia na ‘rtho
ute kreváti gia na kimithó
den écho drómo ute gitoniá
na perpatíso mia Protomagiá.
Ta pseftika ta lógia ta megála
mu ta ‘pes me to próto su to gála.
Ma tóra pu ksipnísane ta fídia
esí forás ta archea su stolídia
ke de dakrízis poté su mána mu Ellás
pu ta pediá su sklávus ksepulás.
Ta pseftika ta lógia ta megála
mu ta ‘pes me to próto su to gála.
Ma tóte pu sti mira mu milusa
iches ntithi ta archea su ta lusa
ke sto pazári me píres giftissa maimu
Elláda Elláda mána tu kaimu.
Ta pseftika ta lógia ta megála
mu ta ‘pes me to próto su to gála.
Ma tóra pu i fotiá funtóni páli
esí kitás ta archea su ta kálli
ke stis arénes tu kósmu mána mu Ellás
to ídio pséma pánta kuvalás.
|