Τραύματα με γέμισες μονάχα
τραύματα ύπουλα και βαριά
θαύματα γίνονται ακόμα τάχα
θαύματα να μην πονάω πια
Μαρτύριο, μαρτύριο μαζί σου τόσα χρόνια
μυστήριο, μυστήριο το πόσα υπομένει η καρδιά
μαρτύριο, μαρτύριο μα δε κρατάει αιώνια
απόψε τελειώνει οριστικά
Φεύγω και μη λες κουβέντα μη με σταματάς
πιο καλά να με μισήσεις έτσι αν αγαπάς
φεύγω και μη λες κουβέντα αγανάκτησα
απ’ ατέλειωτη θητεία λιποτάκτησα
Ρήγματα βαθιά ανάμεσά μας
Ρήγματα σαν να ‘γινε σεισμός
θρύψαλα μονάχα του έρωτά μας
θρύψαλα, οργή κι εγωισμός
Φεύγω τώρα ήρθε η ώρα
δεν αλλάζει μην το συζητάς
φεύγω τώρα ήρθε η ώρα
δε με σταματάς
|
Trafmata me gémises monácha
trafmata ípula ke variá
thafmata ginonte akóma tácha
thafmata na min ponáo pia
Martírio, martírio mazí su tósa chrónia
mistírio, mistírio to pósa ipoméni i kardiá
martírio, martírio ma de kratái eónia
apópse telióni oristiká
Fevgo ke mi les kuvénta mi me stamatás
pio kalá na me misísis étsi an agapás
fevgo ke mi les kuvénta aganáktisa
ap’ atélioti thitia lipotáktisa
Rígmata vathiá anámesá mas
Rígmata san na ‘gine sismós
thrípsala monácha tu érotá mas
thrípsala, orgí ki egismós
Fevgo tóra írthe i óra
den allázi min to sizitás
fevgo tóra írthe i óra
de me stamatás
|