|
Πάντα τη μεγάλη Παρασκευή
να ’σαι μόνος σαν τον Χριστό,
προσμένοντας το τελευταίο καρφί, το ξύδι, την λόγχη.
Τις ζαριές να ακούς ατάραχα
στο μοίρασμα των υπαρχόντων σου
τις βλαστήμιες, τις προκλήσεις, την αδιαφορία.
Πριν την Παρασκευή δεν έρχεται η Κυριακή
τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων
της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας.
Μην ξαφνιαστείς, μην φοβηθείς
στ’ απρόσμενο σουρούπωμα
οι μπόρες τ’ ουρανού δε στερεύουν.
Η ξαστεριά θα ’ρθει το σαββατόβραδο
τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων
της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας.
|
Pánta ti megáli Paraskeví
na ’se mónos san ton Christó,
prosménontas to telefteo karfí, to ksídi, tin lógchi.
Tis zariés na akus atáracha
sto mirasma ton iparchónton su
tis vlastímies, tis proklísis, tin adiaforía.
Prin tin Paraskeví den érchete i Kiriakí
tóte lismonás ta martíria ton drómon
tis megális Paraskevís tis zoís mas.
Min ksafniastis, min fovithis
st’ aprósmeno surupoma
i bóres t’ uranu de sterevun.
I ksasteriá tha ’rthi to savvatóvrado
tóte lismonás ta martíria ton drómon
tis megális Paraskevís tis zoís mas.
|
