Τώρα που ‘σαι μακριά μου
τη μισώ τη μοναξιά μου,
έχω χάσει το μυαλό μου
και πονώ τον εαυτό μου.
Τώρα που ‘σαι μακριά μου
είναι άδεια η αγκαλιά μου.
Γύρω μου όλα μου φταίνε,
το κορμί μου φλόγες καίνε.
Μέρα νύχτα σε θυμάμαι
κι απ’ το κλάμα δεν κοιμάμαι.
Μέρα νύχτα υποφέρω,
πού θα πάει αυτό δεν ξέρω.
Μέρα νύχτα σε θυμάμαι
κι απ’ το κλάμα δεν κοιμάμαι.
Σαν τρελός σε θέλω πίσω,
γύρισε, αν θες να ζήσω.
Τώρα που ‘σαι μακριά μου
σταματάει η καρδιά μου,
με τον κόσμο όλο τα βάζω,
την ψυχή μου κομματιάζω.
Τώρα που ‘σαι μακριά μου,
τρέχουνε τα δάκρυά μου,
σαν βροχή πάνω στο χώμα,
πίνω για να γίνω λιώμα.
|
Tóra pu ‘se makriá mu
ti misó ti monaksiá mu,
écho chási to mialó mu
ke ponó ton eaftó mu.
Tóra pu ‘se makriá mu
ine ádia i agkaliá mu.
Giro mu óla mu ftene,
to kormí mu flóges kene.
Méra níchta se thimáme
ki ap’ to kláma den kimáme.
Méra níchta ipoféro,
pu tha pái aftó den kséro.
Méra níchta se thimáme
ki ap’ to kláma den kimáme.
San trelós se thélo píso,
girise, an thes na zíso.
Tóra pu ‘se makriá mu
stamatái i kardiá mu,
me ton kósmo ólo ta vázo,
tin psichí mu kommatiázo.
Tóra pu ‘se makriá mu,
tréchune ta dákriá mu,
san vrochí páno sto chóma,
píno gia na gino lióma.
|