Μετανάστες και βαλίτσες
κι αποτσίγαρα ριγμένα
δίπλα από τις ράγες
Τα μεγάφωνα από πάνω
κάνουν σαν τις κάργιες
Οι γιατροί με τους επόπτες
στ’ άψε σβήσε μας χωρίζουν
τα καλά απ’ τα σκάρτα
Τώρα στη γραμμή σε βάζουν
και σου δίνουν κάρτα
Πως κουνήθηκεν ο κόσμος
κι από τα χωριά της Δράμας
βρέθηκες σε τόπους
που σαν του καπνού τα φύλλα
βλέπουν τους ανθρώπους
|
Metanástes ke valítses
ki apotsígara rigména
dípla apó tis ráges
Ta megáfona apó páno
kánun san tis kárgies
I giatri me tus epóptes
st’ ápse svíse mas chorízun
ta kalá ap’ ta skárta
Tóra sti grammí se vázun
ke su dínun kárta
Pos kuníthiken o kósmos
ki apó ta choriá tis Drámas
vréthikes se tópus
pu san tu kapnu ta fílla
vlépun tus anthrópus
|