Έχει ο καιρός τις μαύρες του
κι εγώ που βρίσκομαι δεν ξέρω
σε παραλίες που χωράνε τους ορίζοντες
ή σε απλές κουβέντες που τρελαίνουν
Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ’ το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες:
Γεια σου μάγκα σ’ αγαπώ!
Όσο κι αν θέλω μα κρύβομαι
είναι σκληρό για μένα να τ’ αντέξω
πόσο μου λείπει αυτό που το χρειάζομαι
να παίρνω να σκορπάω και να σωπαίνω
Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ’ το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες:
Γεια σου μάγκα σ’ αγαπώ!
|
Έchi o kerós tis mavres tu
ki egó pu vrískome den kséro
se paralíes pu choráne tus orízontes
í se aplés kuvéntes pu trelenun
Mia vradiá sto Leverkuzen
lígo ékso ap’ to stathmó
tha thimáme pu mu ipes:
Gia su mágka s’ agapó!
Όso ki an thélo ma krívome
ine skliró gia ména na t’ antékso
póso mu lipi aftó pu to chriázome
na perno na skorpáo ke na sopeno
Mia vradiá sto Leverkuzen
lígo ékso ap’ to stathmó
tha thimáme pu mu ipes:
Gia su mágka s’ agapó!
|