Η ζωή μου είναι σκόνη στον αέρα
Είναι βλέμμα καρφωμένο στο κενό
Σε μια πόλη που δε βλέπεις άσπρη μέρα
Τι να πεις και τι να πω
Η ζωή μου μια πειρατική σημαία
Σ’ ένα πλοίο που κοιμάται στο βυθό
Ένα αντίο σε μια άδεια προκυμαία
Τι να πεις και τι να πω
Μια ζωή τα ίδια λέμε
Και κρυφά τα βράδια κλαίμε
Για να ξεπερνάμε τους καημούς
Οι παλιές αγάπες φταίνε
Που ακόμα σιγοκαίνε
Για να μας κρατάνε ζωντανούς
Η ζωή μου μια κιθάρα δίχως ήχο
Ένα δάκρυ σ’ ένα βλέμμα παιδικό
Η ζωή μου μαύρο σπρέι σ’ έναν τοίχο
Τι να πεις και τι να πω
Μια ζωή τα ίδια λέμε
Και κρυφά τα βράδια κλαίμε
Για να ξεπερνάμε τους καημούς
Οι παλιές αγάπες φταίνε
Που ακόμα σιγοκαίνε
Για να μας κρατάνε ζωντανούς
Αλλάζουν φίλε οι καιροί
Ο χρόνος δε μας συγχωρεί
Νυχτώνει πάντα στων ανθρώπων τη ζωή
Κι αυτό που μένει στις καρδιές
Αγάπες είναι μακρινές
Και κάτι κρύες του χειμώνα ξαστεριές
Μια ζωή τα ίδια λέμε
Και κρυφά τα βράδια κλαίμε
Για να ξεπερνάμε τους καημούς
Οι παλιές αγάπες φταίνε
Που ακόμα σιγοκαίνε
Για να μας κρατάνε ζωντανούς
|
I zoí mu ine skóni ston aéra
Ine vlémma karfoméno sto kenó
Se mia póli pu de vlépis áspri méra
Ti na pis ke ti na po
I zoí mu mia piratikí simea
S’ éna plio pu kimáte sto vithó
Έna antío se mia ádia prokimea
Ti na pis ke ti na po
Mia zoí ta ídia léme
Ke krifá ta vrádia kleme
Gia na ksepernáme tus kaimus
I paliés agápes ftene
Pu akóma sigokene
Gia na mas kratáne zontanus
I zoí mu mia kithára díchos ícho
Έna dákri s’ éna vlémma pedikó
I zoí mu mavro spréi s’ énan ticho
Ti na pis ke ti na po
Mia zoí ta ídia léme
Ke krifá ta vrádia kleme
Gia na ksepernáme tus kaimus
I paliés agápes ftene
Pu akóma sigokene
Gia na mas kratáne zontanus
Allázun fíle i keri
O chrónos de mas sigchori
Nichtóni pánta ston anthrópon ti zoí
Ki aftó pu méni stis kardiés
Agápes ine makrinés
Ke káti kríes tu chimóna ksasteriés
Mia zoí ta ídia léme
Ke krifá ta vrádia kleme
Gia na ksepernáme tus kaimus
I paliés agápes ftene
Pu akóma sigokene
Gia na mas kratáne zontanus
|