Και να ‘μαι μόνος και αδειανός χωρίς εσένα
σ’ ένα τοπίο αδιάφορο και γκρίζο
τη μοναξιά που πλησιάζει να φοβίζω
με παρακάλια και απειλές χωρίς ουσία
που μεγαλώνουν την δική σου απουσία
Μια ζωή το παλεύω
και όλο λέω εντάξει
Μ’ άλλο είναι στα λόγια
και άλλο είναι στην πράξη
Κοιτώ τη θάλασσα και νιώθω πως μου μοιάζει
που όλο φλερτάρει ένα πλοίο για να φύγει
μα μόλις φτάσει στ’ ανοιχτά αυτή το πνίγει
και ύστερα κλαίει και πονά τον εαυτό της
και προσπαθεί να το σηκώσει απ’ το βυθό της
Μια ζωή το παλεύω
και όλο λέω εντάξει
Μ’ άλλο είναι στα λόγια
και άλλο είναι στην πράξη
|
Ke na ‘me mónos ke adianós chorís eséna
s’ éna topío adiáforo ke gkrízo
ti monaksiá pu plisiázi na fovízo
me parakália ke apilés chorís usía
pu megalónun tin dikí su apusía
Mia zoí to palevo
ke ólo léo entáksi
M’ állo ine sta lógia
ke állo ine stin práksi
Kitó ti thálassa ke niótho pos mu miázi
pu ólo flertári éna plio gia na fígi
ma mólis ftási st’ anichtá aftí to pnígi
ke ístera klei ke poná ton eaftó tis
ke prospathi na to sikósi ap’ to vithó tis
Mia zoí to palevo
ke ólo léo entáksi
M’ állo ine sta lógia
ke állo ine stin práksi
|