Μίλα μου για τα παιδιά
που ‘χουνε χαθεί μέσα στη νύχτα
και γι’ αυτή τη μάγισσα που λύνει δίχτυα,
μίλα μου για θάλασσες,
και για εκείνα τα μικρά ταξίδια
που ποτέ δεν έκανες και ζεις στα ίδια.
Μίλησέ μου, μάγεψέ με ν’ αναστηθώ,
σ’ έχω ανάγκη τώρα πιο πολύ που φοβάμαι,
ζήτησέ μου όσα δε σου ζήτησα εγώ,
μίλησέ μου, μάγεψέ με, πλάι σου να `μαι.
Μίλα μου για τα κορμιά,
Εκείνα που από έρωτα λυγάνε,
μίλα μου για τα παλιά κι ας με πονάνε,
μίλα μου για θάλασσες,
και για εκείνα τα μικρά ταξίδια
που ποτέ δε χόρτασες και ζεις στα ίδια.
Μίλησέ μου, μάγεψέ με ν’ αναστηθώ,
σ’ έχω ανάγκη τώρα πιο πολύ που φοβάμαι,
ζήτησέ μου όσα δε σου ζήτησα εγώ,
μίλησέ μου, μάγεψέ με, πλάι σου να ‘μαι.
|
Míla mu gia ta pediá
pu ‘chune chathi mésa sti níchta
ke gi’ aftí ti mágissa pu líni díchtia,
míla mu gia thálasses,
ke gia ekina ta mikrá taksídia
pu poté den ékanes ke zis sta ídia.
Mílisé mu, mágepsé me n’ anastithó,
s’ écho anágki tóra pio polí pu fováme,
zítisé mu ósa de su zítisa egó,
mílisé mu, mágepsé me, plái su na `me.
Míla mu gia ta kormiá,
Ekina pu apó érota ligáne,
míla mu gia ta paliá ki as me ponáne,
míla mu gia thálasses,
ke gia ekina ta mikrá taksídia
pu poté de chórtases ke zis sta ídia.
Mílisé mu, mágepsé me n’ anastithó,
s’ écho anágki tóra pio polí pu fováme,
zítisé mu ósa de su zítisa egó,
mílisé mu, mágepsé me, plái su na ‘me.
|