Πέτυχα πολλά, ο στόχος επιτεύχθηκε
Αλλού το πήγαινα, αλλού μαζί μου βρέθηκε
Χρήματα απέκτησα, δύναμη στα λόγια μου
Έπεισα τους γύρω μου πως στέκομαι στα πόδια μου
Όνομα έκανα, χίλια όνειρα έκανα
Κάθε που κοιμόμουνα μες στον ύπνο μου έχανα
Έτσι έχασα κι εσένα μες στη νύχτα μου
Φταίω εγώ, σε μένα όλα ρίχ’ τα μου
Άντεξα να χάσω τα όμορφα τα μάτια σου
Μακριά από σένα και τα όμορφα δωμάτιά σου
Μπόρεσα να φύγω χωρίς εσένα δίπλα μου
Πίνω στο ποτήρι για ποτό όλη την πίκρα μου
Κάνω ένα βήμα μακριά σου (κάνω)
Περίεργο έχω ακόμα τ’ άρωμά σου
Πιο ανεξίτηλο απ’ την ίδια τη μορφή σου
Τόσο αληθινό, όσο η αφή σου
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Όσα είχα κρυμμένα, στο μυαλό ένα – ένα
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Τώρα είναι χαμένα, τώρα μοιάζουνε ξένα
Πίστευα φεύγοντας πως θα είναι για καλό μου
Δε ζήτησα συγγνώμη ούτε απ’ τον εαυτό μου
Δε φαντάστηκα τα βράδια που θα ‘ρθουνε
Να μοιάζουνε ατέλειωτα, να ψυχορραγούνε
Οφείλω κοιτάζοντας τα μάτια σου έστω μια εξήγηση
Κανένα απ’ τα χάδια σου μη μου ξανά δώσεις
Και ποτέ ξανά στ’ αφτί μου μη μου ψιθυρίσεις
Μη ρωτήσεις το γιατί μου, μη ρωτάς γιατί
Πες μου μια αιτία, μη ρωτάς γιατί
Δε σου κρατάω κακία
Γιατί όσα μου ‘χες τάξει, τα πήρες
Λόγια που ήτανε κάλπικες λίρες
Θέλω, θέλω μια δικαιολογία ν’ ακούσω
Θέλω τώρα τη φωνή σου ν’ ακούσω
Πόσα είχα ακόμα να κάνω
Πάντα εκτιμώ πόσα είχα όταν χάνω
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Όσα είχα κρυμμένα, στο μυαλό ένα – ένα
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Τώρα είναι χαμένα, τώρα μοιάζουνε ξένα
Μόνος μαζί με κόσμο κάνω τα γενέθλιά σου
Απόψε στην υγειά σου πίνω μακριά σου
Πονάω μα δε θέλω να ‘μαι κοντά σου
Ξέχνα τα όλα αυτά, απλά χρόνια πολλά σου
Φόρα απόψε τα πιο αστραφτερά χαμόγελά σου
Γεια σου, βιάσου, σβήσε τα κεριά σου
Κι εγώ εδώ μακριά σου να πίνω στην υγειά σου
Σε κάθε σου ανάσα, στα άδεια όνειρά σου
Συγγνώμη ήθελα απόψε να σου ζητήσω
Ξέρω είναι δύσκολο μα θάρρος τώρα βρίσκω
Μιλάω αληθινά, ίσως πολύ σκληρά
Το νιώθω πως σε πλήγωσα, έτσι διάλεξε η καρδιά
Ήταν πολύς ο πόνος, πιο πολύς ο χρόνος
Μου πέρασε κι όμως μια ψυχή θα σ’ αγαπά
Λάθος ήταν δρόμος, η αγάπη σου ήταν φόβος
Ήθελα να ‘μαι μόνος, έτσι μεγάλωσα απλά
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Όσα είχα κρυμμένα, στο μυαλό ένα – ένα
Μόνο για σένα και για άλλον κανένα
Τώρα είναι χαμένα, τώρα μοιάζουνε ξένα
|
Péticha pollá, o stóchos epitefchthike
Allu to pígena, allu mazí mu vréthike
Chrímata apéktisa, dínami sta lógia mu
Έpisa tus giro mu pos stékome sta pódia mu
Όnoma ékana, chília ónira ékana
Káthe pu kimómuna mes ston ípno mu échana
Έtsi échasa ki eséna mes sti níchta mu
Fteo egó, se ména óla rích’ ta mu
Άnteksa na cháso ta ómorfa ta mátia su
Makriá apó séna ke ta ómorfa domátiá su
Bóresa na fígo chorís eséna dípla mu
Píno sto potíri gia potó óli tin píkra mu
Káno éna víma makriá su (káno)
Períergo écho akóma t’ áromá su
Pio aneksítilo ap’ tin ídia ti morfí su
Tóso alithinó, óso i afí su
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Όsa icha krimména, sto mialó éna – éna
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Tóra ine chaména, tóra miázune kséna
Písteva fevgontas pos tha ine gia kaló mu
De zítisa singnómi ute ap’ ton eaftó mu
De fantástika ta vrádia pu tha ‘rthune
Na miázune atéliota, na psichorragune
Ofilo kitázontas ta mátia su ésto mia eksígisi
Kanéna ap’ ta chádia su mi mu ksaná dósis
Ke poté ksaná st’ aftí mu mi mu psithirísis
Mi rotísis to giatí mu, mi rotás giatí
Pes mu mia etía, mi rotás giatí
De su kratáo kakía
Giatí ósa mu ‘ches táksi, ta píres
Lógia pu ítane kálpikes líres
Thélo, thélo mia dikeologia n’ akuso
Thélo tóra ti foní su n’ akuso
Pósa icha akóma na káno
Pánta ektimó pósa icha ótan cháno
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Όsa icha krimména, sto mialó éna – éna
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Tóra ine chaména, tóra miázune kséna
Mónos mazí me kósmo káno ta genéthliá su
Apópse stin igiá su píno makriá su
Ponáo ma de thélo na ‘me kontá su
Kséchna ta óla aftá, aplá chrónia pollá su
Fóra apópse ta pio astrafterá chamógelá su
Gia su, viásu, svíse ta keriá su
Ki egó edó makriá su na píno stin igiá su
Se káthe su anása, sta ádia ónirá su
Singnómi íthela apópse na su zitíso
Kséro ine dískolo ma thárros tóra vrísko
Miláo alithiná, ísos polí sklirá
To niótho pos se plígosa, étsi diálekse i kardiá
Ήtan polís o pónos, pio polís o chrónos
Mu pérase ki ómos mia psichí tha s’ agapá
Láthos ítan drómos, i agápi su ítan fóvos
Ήthela na ‘me mónos, étsi megálosa aplá
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Όsa icha krimména, sto mialó éna – éna
Móno gia séna ke gia állon kanéna
Tóra ine chaména, tóra miázune kséna
|