|
Μόνος κι ερωτευμένος
σ’ ένα δωμάτιο κλειστό φυλακισμένος
από ντροπή να μη με δούνε, φοβισμένος
Μόνος κι ερωτευμένος
σε μια γωνιά του καναπέ κουλουριασμένος
και η ελπίδα να σε δω κόμπος δεμένος
Μόνος κι ερωτευμένος
Που να ‘σαι;
που να ‘σαι;
τα περιθώρια στενεύουν όπου να `ναι
και οι πληγές της απουσίας σου πονάνε
που να ‘σαι;
που να ‘σαι;
Μόνος κι ερωτευμένος
Μόνος κι ερωτευμένος
από σκιές και παραισθήσεις φορτωμένος
και στο ταβάνι ο καημός ζωγραφισμένος
Μόνος κι ερωτευμένος
χωρίς εσένα δεν υπάρχω, είμαι χαμένος
σαν στρατιώτης της αγάπης νικημένος
Μόνος κι ερωτευμένος
Που να ‘σαι;
που να ‘σαι;
τα περιθώρια στενεύουν όπου να `ναι
και οι πληγές της απουσίας σου πονάνε
που να ‘σαι;
που να ‘σαι;
Μόνος κι ερωτευμένος
|
Mónos ki erotevménos
s’ éna domátio klistó filakisménos
apó ntropí na mi me dune, fovisménos
Mónos ki erotevménos
se mia goniá tu kanapé kuluriasménos
ke i elpída na se do kóbos deménos
Mónos ki erotevménos
Pu na ‘se;
pu na ‘se;
ta perithória stenevun ópu na `ne
ke i pligés tis apusías su ponáne
pu na ‘se;
pu na ‘se;
Mónos ki erotevménos
Mónos ki erotevménos
apó skiés ke paresthísis fortoménos
ke sto taváni o kaimós zografisménos
Mónos ki erotevménos
chorís eséna den ipárcho, ime chaménos
san stratiótis tis agápis nikiménos
Mónos ki erotevménos
Pu na ‘se;
pu na ‘se;
ta perithória stenevun ópu na `ne
ke i pligés tis apusías su ponáne
pu na ‘se;
pu na ‘se;
Mónos ki erotevménos
|
