Έφτασε η ώρα η σκληρή
σφίξε με αγάπη μου πολύ
απόψε θα χωρίσουμε
για πάντα πια οι δύο
και μια ζωή θα γκρεμιστεί
μ’ ένα πικρό αντίο
Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο
φεύγει ο ένας απ’ τους δύο
Έλα μες στη νύχτα τη θολή
δώσ’ μου το στερνό σου το φιλί
τον ίδιο δρόμο πήραμε
μα τώρα δρόμοι δύο
θα μας χωρίσουν στη ζωή
μ’ ένα πικρό αντίο
Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο
φεύγει ο ένας απ’ τους δύο
Φεύγεις και μονάχος μου θα ζω
κι ίσως πια να μη σε ξαναδώ
μα αφού το αποφάσισε
της μοίρας το μαντείο
φίλα με κι ας χωρίσουμε
μ’ ένα πικρό αντίο
Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο
φεύγει ο ένας απ’ τους δύο
|
Έftase i óra i sklirí
sfíkse me agápi mu polí
apópse tha chorísume
gia pánta pia i dío
ke mia zoí tha gkremisti
m’ éna pikró antío
Έtsi ine pánta m’ éna antío
fevgi o énas ap’ tus dío
Έla mes sti níchta ti tholí
dós’ mu to sternó su to filí
ton ídio drómo pírame
ma tóra drómi dío
tha mas chorísun sti zoí
m’ éna pikró antío
Έtsi ine pánta m’ éna antío
fevgi o énas ap’ tus dío
Fevgis ke monáchos mu tha zo
ki ísos pia na mi se ksanadó
ma afu to apofásise
tis miras to mantio
fíla me ki as chorísume
m’ éna pikró antío
Έtsi ine pánta m’ éna antío
fevgi o énas ap’ tus dío
|