Εσύ που τώρα με κρατάς
και μες στα μάτια με κοιτάς,
να μ’ αγαπάς,
να μ’ αγαπάς γιατί
φεύγει η ζωή και δε γυρνά.
Κι εγώ που νιώθω σαν Θεός
απ’ της αγάπης σου το φως,
μη μ’ αρνηθείς,
μη μ’ αρνηθείς γιατί
άλλος κανείς δε μ’ αγαπά.
Σ’ αγαπώ
κι ας τρέμω τον καιρό.
Εγώ είμαι εδώ,
με βλέπεις, είμαι εδώ.
Κι εγώ είμαι εδώ.
Εσύ που τώρα με κρατάς
και μες στα μάτια με κοιτάς,
να μ’ αγαπάς,
να μ’ αγαπάς γιατί
άλλος κανείς δε μ’ αγαπά.
Σ’ αγαπώ
κι ας τρέμω με τον καιρό.
Εγώ είμαι εδώ,
με βλέπεις, είμαι εδώ,
εγώ που σ’ αγαπώ.
Κι εγώ είμαι εδώ.
Εσύ που τώρα με κρατάς.
Εσύ, για πάντα μόνο εσύ.
|
Esí pu tóra me kratás
ke mes sta mátia me kitás,
na m’ agapás,
na m’ agapás giatí
fevgi i zoí ke de girná.
Ki egó pu niótho san Theós
ap’ tis agápis su to fos,
mi m’ arnithis,
mi m’ arnithis giatí
állos kanis de m’ agapá.
S’ agapó
ki as trémo ton keró.
Egó ime edó,
me vlépis, ime edó.
Ki egó ime edó.
Esí pu tóra me kratás
ke mes sta mátia me kitás,
na m’ agapás,
na m’ agapás giatí
állos kanis de m’ agapá.
S’ agapó
ki as trémo me ton keró.
Egó ime edó,
me vlépis, ime edó,
egó pu s’ agapó.
Ki egó ime edó.
Esí pu tóra me kratás.
Esí, gia pánta móno esí.
|