Πως να σ’ αγγίξω πως;
Φοβάμαι τόσο φως.
Φοβάμαι τέτοια αγάπη,
Θεέ μου τόσο δάκρυ,
μη μου ζητάς να πιω.
Πως να σ’ αγγίξω πως;
Εσύ ‘σαι ουρανός
κι εγώ πως να σε φτάσω,
που τρέχω να σε πιάσω
και όμως δεν μπορώ.
Να ‘μουνα Θεός για λίγο,
απ’ το φόβο να ξεφύγω,
να μπορώ να σου φωνάξω “σ’ αγαπώ”.
Όμως τι να πω για μένα,
είμαι τίποτα για σένα
και το βλέπω που σε χάνω και πονώ.
Να ‘μουνα Θεός για λίγο,
απ’ το φόβο να ξεφύγω,
να μπορώ να σου φωνάξω σ’ αγαπώ.
Πως να σ’ αγγίξω πως;
Φοβάμαι τόσο φως.
Φοβάμαι τέτοια αγάπη,
Θεέ μου τόσο δάκρυ,
μη μου ζητάς να πιω.
Πως να σ’ αγγίξω πως;
Εγώ τόσο μικρός,
σκιά στο σκαλοπάτι,
το τίποτα απ’ το κάτι
και όμως σ’ αγαπώ.
Να ‘μουνα Θεός για λίγο,
απ’ το φόβο να ξεφύγω,
να μπορώ να σου φωνάξω σ’ αγαπώ.
|
Pos na s’ angikso pos;
Fováme tóso fos.
Fováme tétia agápi,
Theé mu tóso dákri,
mi mu zitás na pio.
Pos na s’ angikso pos;
Esí ‘se uranós
ki egó pos na se ftáso,
pu trécho na se piáso
ke ómos den boró.
Na ‘muna Theós gia lígo,
ap’ to fóvo na ksefígo,
na boró na su fonákso “s’ agapó”.
Όmos ti na po gia ména,
ime típota gia séna
ke to vlépo pu se cháno ke ponó.
Na ‘muna Theós gia lígo,
ap’ to fóvo na ksefígo,
na boró na su fonákso s’ agapó.
Pos na s’ angikso pos;
Fováme tóso fos.
Fováme tétia agápi,
Theé mu tóso dákri,
mi mu zitás na pio.
Pos na s’ angikso pos;
Egó tóso mikrós,
skiá sto skalopáti,
to típota ap’ to káti
ke ómos s’ agapó.
Na ‘muna Theós gia lígo,
ap’ to fóvo na ksefígo,
na boró na su fonákso s’ agapó.
|