|
Έλα χτενίσου κι ετοιμάσου,
βαλ’ το καλό το μαξιλάρι,
να `ρθει στην κάμαρή σου ο ύπνος
στην αγκαλιά του να σε πάρει.
Θα `ρθει καβάλα σ’ ένα αστέρι
στον πάγκο τα όνειρα θ’ απλώσει
και θα φωνάξει τ’ όνομά σου
και τ’ όνειρό σου θα σου δώσει.
Βάλε τη νύχτα για σεντόνι,
βάλε προσκέφαλο ένα αστέρι.
να `ρθει στην κάμαρή σου ο ύπνος
το όνειρό σου να σου φέρει.
Κράτα το μέσα στην καρδιά σου,
μες στη ζωή να σ’ οδηγάει,
το όνειρό σου, να το ξέρεις
μονάχα αυτό σε αγαπάει.
|
Έla chtenísu ki etimásu,
val’ to kaló to maksilári,
na `rthi stin kámarí su o ípnos
stin agkaliá tu na se pári.
Tha `rthi kavála s’ éna astéri
ston págko ta ónira th’ aplósi
ke tha fonáksi t’ ónomá su
ke t’ óniró su tha su dósi.
Oále ti níchta gia sentóni,
vále proskéfalo éna astéri.
na `rthi stin kámarí su o ípnos
to óniró su na su féri.
Kráta to mésa stin kardiá su,
mes sti zoí na s’ odigái,
to óniró su, na to kséris
monácha aftó se agapái.
|
