|
Άγια Μαρίνα και κυρά
που ποκοιμίζεις τα μωρά
ποκοίμησ’ το κορούδιν μου
και το παλικαρούδι μου
Κι ύπνε που παίρνεις τα μωρά
πάρε κι εμέναν τούτο
Μικρόν μικρόν σου το ‘δωκα
μεάλον φέρε μου το
Επάρ’ το πέρα, γύρισ’ το
και στράφου πίσω φέρ’ μου το
Να δει τα δέντρη πως αθθούν
και τα πουλιά πως κοιλαδούν
Πως χαίρουνται, πως πέτουνται
και πάσιν πέρα κι έρκουνται
Να δει του Μάη τραντάφυλλα
τ’ Αούστου μήλα κόκκινα
Κι α Παναγία Δέσποινα
που ποκοιμίζεις τα μωρά
νάννι ναννά ναννούδκια του
κι ύπνον εις τα μματούδκια του
|
Άgia Marína ke kirá
pu pokimízis ta morá
pokimis’ to korudin mu
ke to palikarudi mu
Ki ípne pu pernis ta morá
páre ki eménan tuto
Mikrón mikrón su to ‘doka
meálon fére mu to
Epár’ to péra, giris’ to
ke stráfu píso fér’ mu to
Na di ta déntri pos aththun
ke ta puliá pos kiladun
Pos cherunte, pos pétunte
ke pásin péra ki érkunte
Na di tu Mái trantáfilla
t’ Austu míla kókkina
Ki a Panagia Déspina
pu pokimízis ta morá
nánni nanná nannudkia tu
ki ípnon is ta mmatudkia tu
|
