Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί
Εκεί στα φώτα
έβρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ’ ένα φιλί
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό
Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλια
μα συλλαβίζαν σ’ αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
|
Eki sto Nóto
pu trízi o thánatos ki i agápi káni króto
san ádio káthisma taksídepsa gia chrónia
psáchnontas na vro to katállilo kormí
Eki sta fóta
évriske i níchta ta simádia tis ta próta
icha ksemini apó tsigára ke sibónia
ke si me kérases kapnó m’ éna filí
Pia póli, pia chóra
pia thálassa se taksidevi tóra
sopenis, thimáse
ke methisméni mes ton ípno su gelás
Pia póli, pia chóra
pia thálassa se taksidevi tóra
Eki sto Nóto
eki mu klírose o érotas sto Lótto
kuluriasménos san ti savra sti skiá tu
san nómisma épefta sto mavro su vithó
Chlomá kantília
ánave i ftóchia su ta táize me zília
ma sillavízan s’ agapó ta vongitá su
san éna árrosto stin kunia tu moró
Pia póli, pia chóra
pia thálassa se taksidevi tóra
sopenis, thimáse
ke methisméni mes ton ípno su gelás
Pia póli, pia chóra
pia thálassa se taksidevi tóra
|