Νύχτα κι άλλη νύχτα κουβαλούν τα φορτηγά
ήρθα στη ζωή μου αργά αργά και να την αρνηθώ.
μέγας έρωτας και τρόμος ειν’ η νύχτα που μεθώ
στο δρόμο με τυφλώνουν φώτα, ποιος με κυνηγά;
Η καρδιά μου θέλει να πετάξει
να πετάξει του Θεού να μοιάσει
τέλος και αρχή γκρίζα μου ψυχή
η αγάπη φλόγα στάχτη η αγάπη φλόγα στάχτη
η αγάπη αχ και άχτι
|
Níchta ki álli níchta kuvalun ta fortigá
írtha sti zoí mu argá argá ke na tin arnithó.
mégas érotas ke trómos in’ i níchta pu methó
sto drómo me tiflónun fóta, pios me kinigá;
I kardiá mu théli na petáksi
na petáksi tu Theu na miási
télos ke archí gkríza mu psichí
i agápi flóga stáchti i agápi flóga stáchti
i agápi ach ke áchti
|