|
Δεν ξέρω τι, δεν ξέρω πως
σ’ αγαπάω και σκορπάω λες και είμαι φως
και η φωνή μου τότε σαν το νερό
που ακολουθεί το ναι του ανέμου
μ’ ένα κύμα να ενωθεί
μέχρι που σμίγει ο ουρανός
Σ’ ένα καθρέπτη υγρό κοιτάξου τότε
Amore mio
Si nun ce stess ‘o mare e tu
Nun ce stesse manchio
Amore mio
L’ amore esiste quanno nuje
Stamme vicino a dio
Amore
Να πλέω πια, χωρίς κουπιά
μια βάρκα μόνη της με κόκκινη καρδιά
να λέω ζωή μου δες χωρίς πανιά
δίχως έρμα, μαζί ως το τέρμα
ως του ονείρου τη γωνιά
πού πάω, ποια είμαι, πού θα βγω καρδιά μου
Πάμε ψύχη μου βάρκα, απόψε πάμε
Έρωτας είναι
Τα μάτια σου κι θάλασσα
Απέραντο μου γίνε
Έρωτας είναι
Το κύμα που λαχτάρισε
ν’ ακούσει αυτό το μείνε
Απόψε
Δεν έχει αντίο
Ο λόγος που μας ένωσε απόψε εμάς του δύο
Δεν έχει αντίο
Δελφίνια τα τραγούδια μας,
Στου χρόνου τ’ άσπρο πλοίο
Απόψε
|
Den kséro ti, den kséro pos
s’ agapáo ke skorpáo les ke ime fos
ke i foní mu tóte san to neró
pu akoluthi to ne tu anému
m’ éna kíma na enothi
méchri pu smígi o uranós
S’ éna kathrépti igró kitáksu tóte
Amore mio
Si nun ce stess ‘o mare e tu
Nun ce stesse manchio
Amore mio
L’ amore esiste quanno nuje
Stamme vicino a dio
Amore
Na pléo pia, chorís kupiá
mia várka móni tis me kókkini kardiá
na léo zoí mu des chorís paniá
díchos érma, mazí os to térma
os tu oniru ti goniá
pu páo, pia ime, pu tha vgo kardiá mu
Páme psíchi mu várka, apópse páme
Έrotas ine
Ta mátia su ki thálassa
Apéranto mu gine
Έrotas ine
To kíma pu lachtárise
n’ akusi aftó to mine
Apópse
Den échi antío
O lógos pu mas énose apópse emás tu dío
Den échi antío
Delfínia ta tragudia mas,
Stu chrónu t’ áspro plio
Apópse
|
