Για πες μου, τι δεν έκανα
και η ζωή μου άλλαξε
καινούριο δρόμο χάραξε
και πήρε ένα τυχαίο
Πολλά χαστούκια έφαγα
μα όμως δε γονάτισα
έχω ψυχή αντάρτισσα
μια καρδιά αιγαίο
Έλα χαμογέλα
και θα ανάψει το φως
έλα, κι εγώ θα ’μαι
φίλος και αδερφός
οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα
και στις κακές στιγμές
οι κολλητοί στα εύκολα
και μόνο στις χαρές
οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα
Άνοιξε τις φτερούγες σου
στον ουρανό σου πέτα
και αν η ζωή σε γέλασε
κανένα μην φοβάσαι
Υπομονή χρειάζεται
θα αλλάξουμε τα πράγματα
κάνει η αγάπη θαύματα
αυτό να το θυμάσαι
Έλα χαμογέλα
και θα ανάψει το φως
έλα, κι εγώ θα ’μαι
φίλος και αδερφός
οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα
και στις κακές στιγμές
οι κολλητοί στα εύκολα
και μόνο στις χαρές
οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα
|
Gia pes mu, ti den ékana
ke i zoí mu állakse
kenurio drómo chárakse
ke píre éna ticheo
Pollá chastukia éfaga
ma ómos de gonátisa
écho psichí antártissa
mia kardiá egeo
Έla chamogéla
ke tha anápsi to fos
éla, ki egó tha ’me
fílos ke aderfós
i fíli fenonte sta dískola
ke stis kakés stigmés
i kolliti sta efkola
ke móno stis charés
i fíli fenonte sta dískola
Άnikse tis fteruges su
ston uranó su péta
ke an i zoí se gélase
kanéna min fováse
Ipomoní chriázete
tha alláksume ta prágmata
káni i agápi thafmata
aftó na to thimáse
Έla chamogéla
ke tha anápsi to fos
éla, ki egó tha ’me
fílos ke aderfós
i fíli fenonte sta dískola
ke stis kakés stigmés
i kolliti sta efkola
ke móno stis charés
i fíli fenonte sta dískola
|