Στην εκκλησιά κι απ’ έξω στης Ρεντίνας το κανάλι
με πιάσανε αμέτρητοι φαντάροι Κατελάνοι
δέντρο ψηλό διαλέξαν και μου κρέμασαν τη γλώσσα
στήσαν φωτιά κι ολόγυρα στη ζεστασιά ξαπλώσαν
Άγιε Μηνά το άγιο σου το λείψανο με σκέπη
σου τάζω εγώ σαράντα οκάδες βλάχικο κασέρι
για τους φτωχούς το γούμενο και την κερά Τασία
που κατοικούν την άγια τιμημένη σου εκκλησία
Που ειν’ ο Μηνάς και πού οι μαύροι φίλοι μου χαθήκαν
είδαν στρατό μαζέψαν τις γυναίκες και κρυφτήκαν
άιντε παιδιά κι αν λείψω τώρα φόβος μη σας πιάνει
κάντε καρδιά, δε θα `ναι πάντα εδώ οι Κατελάνοι
|
Stin ekklisiá ki ap’ ékso stis Rentínas to kanáli
me piásane amétriti fantári Kateláni
déntro psiló dialéksan ke mu krémasan ti glóssa
stísan fotiá ki ológira sti zestasiá ksaplósan
Άgie Miná to ágio su to lipsano me sképi
su tázo egó saránta okádes vláchiko kaséri
gia tus ftochus to gumeno ke tin kerá Tasía
pu katikun tin ágia timiméni su ekklisía
Pu in’ o Minás ke pu i mavri fíli mu chathíkan
idan strató mazépsan tis ginekes ke kriftíkan
áinte pediá ki an lipso tóra fóvos mi sas piáni
kánte kardiá, de tha `ne pánta edó i Kateláni
|