|
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με κοιτάς στα μάτια.
Είν’ ο καιρός πολύ πικρός
κι έχω καρδιά κομμάτια.
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου κρατάς το χέρι.
Είναι πολλές οι συμφορές
που ο χωρισμός θα φέρει.
Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα ’σαι,
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ.
Κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι,
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ.
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με φιλάς στο στόμα.
Όσα φιλιά κι αν μου ’δωσες,
δε σε χορταίνω ακόμα.
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου το λες, μικρό μου.
Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό
πως θα ’σαι πια δικό μου.
Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα ’σαι,
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ.
Κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι,
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ.
|
Όso agapiómaste ta dio
na me kitás sta mátia.
In’ o kerós polí pikrós
ki écho kardiá kommátia.
Όso agapiómaste ta dio
na mu kratás to chéri.
Ine pollés i simforés
pu o chorismós tha féri.
Kita na me thimáse
óso makriá mu tha ’se,
mia pu kalá to kséris s’ agapó.
Kita na me thimáse
ti níchta pu kimáse,
mia pu kalá to kséris s’ agapó.
Όso agapiómaste ta dio
na me filás sto stóma.
Όsa filiá ki an mu ’doses,
de se chorteno akóma.
Όso agapiómaste ta dio
na mu to les, mikró mu.
Káthe stigmí, káthe leptó
pos tha ’se pia dikó mu.
Kita na me thimáse
óso makriá mu tha ’se,
mia pu kalá to kséris s’ agapó.
Kita na me thimáse
ti níchta pu kimáse,
mia pu kalá to kséris s’ agapó.
|
