Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται ακριβός
κι όλο ζητάει τίμημα
για κάθε σου ξεκίνημα
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αιχμηρός
το γέλιο έχει τ’ αγκάθι του
και το σωστό τα λάθη του
Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αυστηρός
μετρά τις απουσίες σου
να βρει τις τιμωρίες σου
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται σκληρός
κι όσα άκαιρα καρπίζουνε
σαν μοναξιά στοιχίζουνε
Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα
|
Όso pernái o kerós
o chrónos ginete akrivós
ki ólo zitái tímima
gia káthe su ksekínima
Όso pernái o kerós
o chrónos ginete echmirós
to gélio échi t’ agkáthi tu
ke to sostó ta láthi tu
Teliósane t’ astia mas
idu i tragodía mas
na thes na pis t’ anipota
ke na mi vrískis típota
Όso pernái o kerós
o chrónos ginete afstirós
metrá tis apusíes su
na vri tis timoríes su
Όso pernái o kerós
o chrónos ginete sklirós
ki ósa ákera karpízune
san monaksiá stichízune
Teliósane t’ astia mas
idu i tragodía mas
na thes na pis t’ anipota
ke na mi vrískis típota
|