Όταν βραδιάζει σε ζητώ,
όταν βραδιάζει, και μου λείπεις
μου λείπεις εσύ κι η χαρά μου μισή.
όταν βραδιάζει σε ζητώ, όταν βραδιάζει,
αχ και να ήσουνα εδώ ν’ αναστηθώ.
Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι
κι ό,τι όμορφο έχω δικό μου
εσύ το κρατάς.
Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι,
σε θυμάμαι ακόμα
κι ας ξέρω πως δε μ’ αγαπάς.
Όταν βραδιάζει σε ζητώ, όταν βραδιάζει
κι όλο λέω πως θα ‘ρθεις ξανά, μα εσύ πουθενά.
όταν βραδιάζει σε ζητώ, όταν βραδιάζει,
αχ τι δε θα ‘δινα εγώ να ‘σουν εδώ.
|
Όtan vradiázi se zitó,
ótan vradiázi, ke mu lipis
mu lipis esí ki i chará mu misí.
ótan vradiázi se zitó, ótan vradiázi,
ach ke na ísuna edó n’ anastithó.
Se thimáme, se thimáme
ki ó,ti ómorfo écho dikó mu
esí to kratás.
Se thimáme, se thimáme,
se thimáme akóma
ki as kséro pos de m’ agapás.
Όtan vradiázi se zitó, ótan vradiázi
ki ólo léo pos tha ‘rthis ksaná, ma esí puthená.
ótan vradiázi se zitó, ótan vradiázi,
ach ti de tha ‘dina egó na ‘sun edó.
|