Βραδιά, μαύρη, μουντή, συννεφιασμένη,
βραδιά με την καρδιά μου πληγωμένη.
Χωρίς αγάπη και χωρίς συμπόνια,
γεμάτη στενοχώρια η βραδιά.
Μα ποιος να με νιώσει, ποιος να με σκεφτεί
κανείς δε με κατάλαβε σε τούτη τη ζωή.
Κανείς δε με κατάλαβε σε τούτη τη ζωή
ακόμα και η μάνα μου με έχει απαρνηθεί.
Βραδιά να ξημερώσει και να φύγει,
βραδιά δε σε μπορώ γιατί με πνίγεις.
Να βγει ο ήλιος και πια να μη δύσει
γιατί μου μαραζώνεις την καρδιά.
Μα ποιος να με νιώσει, ποιος να με σκεφτεί
κανείς δε με κατάλαβε σε τούτη τη ζωή.
Κανείς δε με κατάλαβε σε τούτη τη ζωή
ακόμα και η μάνα μου με έχει απαρνηθεί.
|
Oradiá, mavri, muntí, sinnefiasméni,
vradiá me tin kardiá mu pligoméni.
Chorís agápi ke chorís sibónia,
gemáti stenochória i vradiá.
Ma pios na me niósi, pios na me skefti
kanis de me katálave se tuti ti zoí.
Kanis de me katálave se tuti ti zoí
akóma ke i mána mu me échi aparnithi.
Oradiá na ksimerósi ke na fígi,
vradiá de se boró giatí me pnígis.
Na vgi o ílios ke pia na mi dísi
giatí mu marazónis tin kardiá.
Ma pios na me niósi, pios na me skefti
kanis de me katálave se tuti ti zoí.
Kanis de me katálave se tuti ti zoí
akóma ke i mána mu me échi aparnithi.
|