Έλα, μικρό μου, έλα,
παραπονιάρικό μου,
έλα, μικρό μου, έλα
να τα μιλήσομε.
Γιατ’ είδα στ’ όνειρό μου,
ψηλό μελαχρινό μου,
γιατ’ είδα στ’ όνειρό μου
πως θα χωρίσομε.
Έλα, αγάπη μου ωραία,
έλα, αγάπη μου χρυσή,
έλα και τον έρωτά μας
τον επρότεινες εσύ.
Έλα και μου το λέγαν,
παραπονιάρικό μου,
έλα και μου το λέγαν
και δεν το πίστευα
πως είθε να σε χάσω,
παραπονιάρικό μου,
πως είθε να σε χάσω
να κλαίω ύστερα.
Κλαίω παραπονεμένα
κι έχω πάντα έναν καημό,
δεν μπορώ να τον αντέξω
το δικό σου χωρισμό.
Αλίμονο σε μένα,
παραπονιάρικό μου,
αλίμονο σε μένα,
κρίμας τα νιάτα μου.
Σαν βρύσες του χειμώνα,
παραπονιάρικό μου,
σαν βρύσες του χειμώνα
τρέχουν τα μάτια μου.
Έλα να τα μοιραστούμε
τα δικά μου βάσανα
για δεν ήσουν εσύ η αιτία
ούτ’ εγώ θα πάθαινα.
|
Έla, mikró mu, éla,
paraponiárikó mu,
éla, mikró mu, éla
na ta milísome.
Giat’ ida st’ óniró mu,
psiló melachrinó mu,
giat’ ida st’ óniró mu
pos tha chorísome.
Έla, agápi mu orea,
éla, agápi mu chrisí,
éla ke ton érotá mas
ton eprótines esí.
Έla ke mu to légan,
paraponiárikó mu,
éla ke mu to légan
ke den to písteva
pos ithe na se cháso,
paraponiárikó mu,
pos ithe na se cháso
na kleo ístera.
Kleo paraponeména
ki écho pánta énan kaimó,
den boró na ton antékso
to dikó su chorismó.
Alímono se ména,
paraponiárikó mu,
alímono se ména,
krímas ta niáta mu.
San vríses tu chimóna,
paraponiárikó mu,
san vríses tu chimóna
tréchun ta mátia mu.
Έla na ta mirastume
ta diká mu vásana
gia den ísun esí i etía
ut’ egó tha páthena.
|