|
Τα δεκαπέντε δεν πάτησες
κι όμως εμένα ζεμάτισες
και μ’ έμπλεξες βρε ανήλικο
βρωμοθήλυκο, βρωμοθήλυκο
Μέσα σε μήνες ξεπέταξες
κάλτσες φοράς ολομέταξες
και είσαι θαύμα και όνειρο
ρε παμπόνηρο, ρε παμπόνηρο
Για σένα θα πω το τραγούδι μου
τρυφερούδι μου, τρυφερούδι μου
στην άκρη του δρόμου του έρημου
περιστέρι μου, περιστέρι μου
Για σένα ξεσπάνε οι θρήνοι μου
βρε λιθρίνι μου, βρε λιθρίνι μου
και πάνε χαμένα τα νιάτα μου
σοκολάτα μου, σοκολάτα μου
|
Ta dekapénte den pátises
ki ómos eména zemátises
ke m’ éblekses vre aníliko
vromothíliko, vromothíliko
Mésa se mínes ksepétakses
káltses forás olométakses
ke ise thafma ke óniro
re pabóniro, re pabóniro
Gia séna tha po to tragudi mu
triferudi mu, triferudi mu
stin ákri tu drómu tu érimu
peristéri mu, peristéri mu
Gia séna ksespáne i thríni mu
vre lithríni mu, vre lithríni mu
ke páne chaména ta niáta mu
sokoláta mu, sokoláta mu
|
